آسکانی بلوچ

اگر کسے بکنت نیکی خطا نیست*

اے چار روچی جہانء ھچ وفا نیست*

غریبی کن امیران اھتبار نیست*

فقیر ؤ بزگان دراھین دواء نیست*

پر چمے چارگء دوستے سزا نیست*

حقیقی عاشق ؤ معشوق ادا نیست*

دروغ ؤ دشمنی گر کار تو نیست*

مکن توھین کسء حق شما نیست*

کسے شرمندگ ایں زندا روا نیست*

کہ نامردے دپء قول ؤ قرار نیست*
‏ ‏
چہ قومان بزگ ایں سوا غیر مانیست*

پر فقیر ؤ بی وسان راجء خیال نیست*

پہ وت براتء شجاع دیگر چہ ما نیست*

چیا گار بیتگۓ ھوش تئ سرا نیست*

خیالے من بلوچستانء کماش نیست*

مگوش پرچا بلوچ زھگء وطن نیست*

پر ٹھلے پر بندگء جاھلء میار نیست*

گوش ایت گلزمین شمارا ھچ کمال نیست*

عبدالوھاب مکن غلہ کسء حاجت پہ تو نیست*

‎مگوش گالان پر تو دلگوش ‏ کسء ‏ نیست*

بیا قاصد منی مرغء ھوائ*

برو حالان بدے دوستء صباحی*


خدا داتگ ترا رنگے تباھی*

نہ مرتان کایان تئ گیندء بیگاھی*

بدن چمکی گلء دیم روشنای*

جوانانی دلء دراھین سمای*

پلان یاسمین بیاران پر آئ*

غمان زخمی دلء کنت مۓ دوای*

منء جنگ انت گلء رنگ دلربای*

کہ نارء جھنم انت دوستء جدای*

جتگ فکر ؤ خیال بی حد نھای*

دل اؤن دئریگ وتی بستگ پمآی*

منء دوست انت وتی دلبر ھمآی*

کہ نشتگ پر غمء عھدان تنھای*

خیال کن پیشیگین دوستء جفای*

مروچئیگ این پریان نیست وفای*

گوشان یک حرف ؤ حالء تئ ستای*

کہ درور نیست گلء صدق ؤ خدای*

سجین ایت گل وتء عاشق غلای*

کہ نظر گلء تیر کوئین دلء مۓ کمای*

گوش ایت عبدالوھاب آسکانی برباد انت جوانی.
مکن دوستی کپے چاتۓ غمانی.

گوشتگ من چندے گال پہ دست بندی*

پر بلوچ قوم ؤ پشت پدان رندی*


کہ گپتگ ات طوفان ؤ جمبڈان گرندی*

شر کن ات آپ شونء لوگے عقل مندی*


ھیۓ کن ات مردان بلوچستانۓ جلدی*

کہ ھر کس پر ڈیہا وتی سرا بندی*


گور شما گر نیست انت مصلحت پندی*

گوڈء ملکموت زھران شمۓ سرا چنڈی*


اۓ دو پاد این گرک پدان شمۓ گنجانی گردی*

پلئین بلوچستانء سرکار سرجمین گیندی*


دست ؤ پادان مۓ یک پہ یک بندی*

پروش ایت سرینء ؤ مۓ دلء سندی*


روت ماں کلاتء ؤ ماڈیء نیندی*

پہ مۓ سرا دراھین بلوچانی قندی*


گر دیم کن ات رھبندء خداوندی*

بکشیت رب عقل ؤ بخت خردمندی*


دے مارا رب تو ھمتء مردی*

یک قدرت ؤ توفیقے صحت مندی*


حق انت راجے جی ؤ جانے دولتمندی*

فروش انت کلاتان غریب پہ دل ژندی*


عبدالوھاب پر دراھین راجء دلبندی*

مارا امید انت پر بلوچستان بازئین آرزومند

بیای برادران میرینان.
سوجاں اشکنئت پیرینان.

دم برت نیندگان بازینان.
گار بیتان غمان گرانینان.

گالانے گوشان جوانینان.
کل ایں شما بلوچ دراھینان.

کاران کسوان ھچینان.
کودکے دل ء سھڑینان.

روچان پر خیال گوازینان.
نیندان گلزمینء نازینان.

جی زری نودان شما چہ جابہارء دئریچ ات.
پلئین بلوچستانے کھچر ؤ آب بندان تچ ات.

باغین سربازی کوچئگ ؤ مات بندان ریچ ات.
مۓ سلامان ؤ غمزد ایں احوالان گوش ات.

زنگ ؤ سیاھوکان شود ات ؤ دردان مۓ پوچ ات.
ھر چہ کہ نامرد انت اشکر ؤ آسان شما سوچ ات.

مھتر این مردان یک پہ یکیء دئرچن ات.
ناشر ایں مردانی دلء دراھیناں پچ ات.

گوں من وش گوشتگ دوشی ماہ پریا.
منی دل برتگ ماھین دلبریا.

گلندام ؤ طلاھین گلپریا.
گلے صوت چو عجیب انت دونلیا.

دوئین ما نشتگ انت دو پہ دوئیا.
دلے راز اؤں وتی گوشت پہ گلیا.

من ئیے دلگوش کتگ پہ حلوتیا.
غمے زنگ ریتکگ انت دل پہ دلیا.

تپوکے جنت گلے دیم ھر گھڑیا.
تنکین لونٹ ؤ دنتان پہ ردیا.

سرے ھوشی مئ برت شاہ پریا.
نہ دیتگ من چوشین گل پہ دلیا.

جگر سیستگ ؤ دلبند چہ کھڑیا.
نہ بیت راضیگ گلی گون من پرچیا.

جوانی روت چو بادا سر سریا.
مکن ناز پہ دو روچی زندگیا.

تکبر ھست ترا پہ مھتریا.
کپۓ روچے زرے جہلانکتریا.

میار ئیگ تو وتے شرمندگیا.
اگر کسے نہ کنت تئ بندگیا.[left]